injazanoonas | اینجا زنونس

ADHD چیست؟

ADHD چیست؟

ADHD چیست؟

با ” ADHD چیست؟ ” در سایت اینجا زنونس همراه ما باشید !
اختلال نقص توجه و بیش¬فعالی (ADHD) الگویی از مشکلات است که معمولا در کودکی ایجاد می شوند.

تعریف

اختلال نقص توجه و بیش¬فعالی (ADHD) الگویی از مشکلات است که معمولا در کودکی ایجاد می شوند. والدین و معلّم ها متوجه می شوند که کودک:

  • بیش از حد معمول فعالیت و تحرک دارد.
  •  دائم حواسش پرت می شود. نمیتواند حتی برای مدت کوتاهی مشغول یک کار ثابت باشد.
  •  تکانشی است یعنی بدون فکر و ناگهانی دست به کاری می زند.

تمرکز کردن برایش خیلی سخت و دشوار است.

 بسیاری از ما حداقل برخی از علائم بالا را در خود داریم ولی دچار اختلال نقص توجه و بیش فعالی نیستیم. زمانی می توان گفت فردی به ADHD مبتلاست که علائم بالا ارتباطش با سایر افراد یا وضعیت شغلی یا تحصیلی اش را دچار مشکل کند.

با گذشت زمان چه اتفاقی می افتد؟

این اختلال با افزایش سن بهتر میشود ولی ممکن است در بزرگسالی هم ادامه پیدا کند. در این صورت معمولا بیش فعالی تخفیف پیدا می کند ولی رفتارهای تکانشی، ضعف تمرکز و ریسک پذیری ممکن است بدتر شوند. این مسائل ممکن است با یادگیری، کار و نحوه ارتباط فرد با دیگران تداخل پیدا کنند. افسردگی، اضطراب، اعتماد به نفس پایین و سوءمصرف مواد در بزرگسالان مبتلا به ADHD شایع است.

اختلال نقص توجه و بیش فعالی چطور تشخیص داده می شود؟

اگر شما در سنین کودکی و نوجوانی هستید و احساس میکنید مشکلاتی که در بالا به آنها اشاره شد در شما وجود دارند، میتوانید به سرویسهای خدمات سلامت روان کودکان و نوجوانان سرویس خدمات کودکان مراجعه کنید. کارکنان متخصص برای شما یک مصاحبه تشخیصی ۲-۱ ساعته انجام میدهند. آنها راجع به اوایل کودکی و مشکلات فعلی شما از خانواده  یا مدرسه تان اطلاعاتی می گیرند. با گذشت زمان و در صورتی که علائم اختلال تا بزرگسالی ادامه پیدا کند، فرد از سرویس های خدمات کودکان و نوجوانان به سرویس های خدمات بزرگسالان منتقل می شود.

اگر شما در سنین بزرگسالی برای اولین بار جهت تشخیص اختلال مراجعه کنید، توسط یک روانپزشک که از اعضاء تیم منطقه ای سلامت روان است ارزیابی میشوید. این ارزیابیها شامل بررسی علامت های فوق و میزان مشکل ساز بودن آنها است. اغلب کودکانی که در انگلستان تشخیص ADHD می گیرند، به همراه مشکلات توجه دچار بیش فعالی و تکانش گری هم هستند.

در ایالات متحده آمریکا، طبقه¬بندی تشخیصیDSM نوع « نقص توجه» بدون بیش فعالی را هم به عنوان یک اختلال در نظر میگیرد. گاهی به این حالت «اختلال نقص توجه»گقته میشود


مطلب مرتبط:
با کودکان بیش فعال چگونه رفتار کنیم؟


اختلال نقص توجه و بیش فعالی چقدر شایع است؟

  • به نظر میرسد که این اختلال در پسرها بیش از دخترها وجود داشته باشد.
  • حدود ۳ تا ۵ نفر از هر صد کودک دبستانی به ADHD مبتلا هستند.
  • بیش از دو نفر از هر سه کودک مبتلا به ADHD تا دوره نوجوانی همچنان علامت-دار باقی میمانند. این میزان در بزرگسالی به دو نفر از هر سه نفر می رسد.

فرد مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه چه علائمی را تجربه می کند؟

اگر به این اختلال مبتلا باشید متوجه می شوید که:

  • بی­دقّت هستید، به جزئیات توجه نمی­کنید، خصوصا در مواردی که احساس می­کنید موضوع کسل­کننده است. حواستان به راحتی پرت می­شود.
  • برایتان سخت است که به صحبت سایرین گوش کنید، به­ همین خاطر مرتب حرفشان را قطع می­کنید یا جمله­شان را برایشان تمام می­کنید. یا این­که در مواقعی که نباید چیزی بگوئید حرف می­زنید.
  • برایتان مشکل است که از یک دستورالعمل پیروی کنید.
  • به سختی می­توانید به کارهایتان نظم و ترتیب بدهید. کارهای زیادی را به طور همزمان شروع می­کنید بدون آن­که آنها را به پایان برسانید.
  • تحمّل انتظار کشیدن را ندارید و مواقعی که اتفاق خاصی نمی­افتد احساس بی­حوصلگی می­کنید. بی­قرار هستید و نمی­توانید آرام بمانید.
  • فراموشکار هستید. وسایلتان را گم می­کنید یا یادتان می­رود که آنها را کجا گذاشته­اید.
  • به آسانی تحریک­پذیر، بی­طاقت یا سرخورده می­شوید یا این­که به سرعت از کوره در می­روید.
  • احساس می­کنید ناآرام و عصبی هستید، غلبه بر افکارتان مشکل است و به سختی می­توانید استرس­هایتان را کنترل کنید.
  • می­خواهید هر کاری را بدون فکر و تأمل و در همان لحظه انجام بدهید که باعث می­شود به دردسر بیافتید.

علت ایجاد اختلال نقص توجه و بیش فعالی چیست؟

به نظر می رسد که ژن ها در ایجاد آن نقش داشته باشند. در یک سوم موارد حداقل یکی از والدین فرد مبتلا علائم مشابهی را داشته است. به نظر می رسد در صورتی که مادر حین بارداری یا زایمان دچار مشکلاتی شده باشد، احتمال ایجاد ADHD در کودک بیشتر شود. این مشکلات شامل مصرف مواد یا دارو حین بارداری، وزن کم نوزاد حین تولد، عفونت های مغزی ، تماس با سموم یا برخی شرایط استرس زا برای مادر می باشد.

شواهدی وجود دارد که نشان می¬دهند تفاوت¬هایی در ساختار مغز این افراد با سایرین وجود دارد، ولی عوامل محیطی در زندگی فرد نیز ممکن است باعث شوند که احتمال بروز اختلال در او بیشتر شود.





سپاس از همراهی شما با سایت اینجا زنونس در بخش
روانشناسی !


زهرا میرزائی
دانشجوی رشته ی کامپیوتر دانشگاه تهران سابقه ی فعالیت در دیجیتال مارکتینگ و تولید محتوا ... علاقمند به طراحی سایت و گرافیک و کار با نرم افزار های کامپیوتری...

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *