یائسگی یکی از دوره‌های طبیعی زندگی اغلب زنان است که در آن قاعدگی برای همیشه متوقف می‌گردد و آنان دیگر قادر به بچه دار شدن نخواهند بود. با اینجا زنونس همراه باشید با بررسی روش‌های به تعویق انداختن یائسگی در از مجموعه مقاله های پزشکی بانوان [icon name=”stethoscope” class=”” unprefixed_class=””].

یائسگی معمولاً در حدود سن ۴۵ تا ۵۵ سالگی آغاز می‌شود. در این زمان تخمدان‌ها به میزان کمتری هورمون‌های زنانه، به خصوص استروژن را ترشح کرده و سبب بروز علائم یائسگی می‌شوند. درابتدا عادت ماهیانه نامرتب شده و سپس به طور کامل قطع می‌شود. زنانی که به مدت یک سال عادت ماهیانه نداشته باشند یائسه محسوب می‌شوند.

مشکلات دوران یائسگی

با افزایش سن زنان، ترشح هورمون‌های زنانه در آنان کاهش می‌یابد و در اثر کمبود ترشح این هورمون‌ها در سنین بالای ۴۰ سال، عوارض یائسگی در زنان به وجود می‌آید. این امر بر کیفیت زندگی آنان به شدت تاثیر منفی برجای می‌گذارد.
عوارض پیش از شروع دوران یائسگی قبل از قطع کامل قاعدگی آغاز می‌شود و اغلب چند سال طول می‌کشد تا فرد به طور کامل یائسه شود، به دلیل تغییرات فیزیکی و روانی برای زنان در این دوران، مقطع سنی مذکور مرحله‌ای دشوار در زندگی زنان به شمار می‌رود تا جایی که از منظر پزشکی با دوران بلوغ مقایسه می‌شود، اما متاسفانه زنان ما از آن آگاهی کافی ندارند.

شروع دوران یائسگی

رئیس مرکز تحقیقات سلولی صارم با تاکید بر اینکه عوارض دوران قبل از یائسگی، شدید‌تر از علایم دوران یائسگی است، یادآور شد: در شروع این دوران، کاهش استروژن با عوارض بسیار شدیدی همراه است که طی آن فرد دچار تغییرات فشار خون، سوءهاضمه، جوش زدن صورت، خشکی بدن، کاهش تمایل جنسی، بی‌خوابی، گرگرفتگی یا احساس سرما که ربطی هم به دمای محیط ندارد، می‌شود. از دیگر علائم یائسگی می‌توان به عصبانیت، زودرنجی، بدخلقی و بی‌حوصلگی اشاره کرد که مجموعه این عوامل بر مسایل خانوادگی و اجتماعی زنان آثار منفی زیادی برجای می‌گذارد.

روش های به تعویق انداختن یائسگی

با مشاوره و درمان‌های خاص می‌توان وضعیتی را برای زنان در آستانه یائسگی ایجاد کرد که حتی تا ۶۰ سالگی یا بلکه بیشتر هم قاعدگی منظم داشته باشند تا جایی که آنان هرگز متوجه یائسگی خود نشوند.

استفاده از مکمل های هورمونی